Jędrzej Dziadoń (1866–1927) był pierwszym leśniczym w rejonie Morskiego Oka, na terenie należącym do dóbr zakopiańskich. Zasłynął ze swojej walki o polskość tych terenów w Tatrach podczas tzw. sporu o Morskie Oko między Polską a Węgrami, który dotyczył przynależności granicznej tego obszaru.
Spór o Morskie Oko zakończył się w 1902 roku korzystnym dla Polski wyrokiem Międzynarodowego Trybunału w Grazu, który przyznał sporne tereny Polsce. Jędrzej Dziadoń aktywnie wspierał polską stronę, pilnując tatrzańskich lasów i ziemi, a także stając w obronie polskich interesów.
Jego postać stała się symbolem górali walczących o utrzymanie polskości Tatr. Dziadoń był szanowany za swoją pracę jako leśniczy oraz za swoje oddanie sprawie narodowej. Dlatego jego imię zostało upamiętnione na tablicy pamiątkowej nad Morskim Okiem.