Stanisław Maczek Rozpocznij quiz
Stanisław Władysław Maczek urodził się 31.03.1892 roku w Szczercu pod Lwowem na terenie monarchii Austro – Węgier. Pochodził z rodziny o bałkańskich korzeniach. W młodości jego rodzina przeniosła się do samego Lwowa, gdzie ukończył studia. Współpracował ze Związkami Strzeleckimi. Podczas I wojny światowej wcielony do armii carskiej walczył na froncie alpejskim przeciwko Włochom. Wsławił się brawurowymi akcjami i sporymi sukcesami w walkach. Wojnę ukończył w stopniu podporucznika. Po rozpadzie Austro – Węgier wstąpił do świeżo formowanego wojska polskiego. W roku 1919 brał udział w walkach przeciwko siłom Ukraińskiej Republiki Ludowej. Uczestniczył w bitwie warszawskiej i późniejszej kontrofensywie polskiej, po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej pozostał w armii. Od 1924 roku w Sztabie Generalnym. Maczek nie sprzeciwił się otwarcie zamachowi majowemu z roku 1926 dzięki temu mógł kontynuować karierę wojskową. W 1938 roku uczestniczył w zajęciu Zaolzia dowodząc dywizją. Po wybuchu wojny w roku 1939 został dowódcą 10. Brygady Kawalerii walczył zarówno przeciwko Niemcom, jak i Sowietom. Po klęsce kampanii wrześniowej przedostał się ze swoimi wojskami na Węgry. Dotarł do Francji gdzie objął dowództwo odtworzonej 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Porażka Francji w roku 1940 uniemożliwiła mu rekonstrukcję swojej jednostki. Dzięki ogromnym staraniom udało się dotrzeć do Wielkiej Brytanii, gdzie po raz kolejny rozpoczął odtwarzanie jednostki. Ostatecznie przekształciła się ona w 1. Dywizją Pancerną. Pod jego dowództwem Dywizja miała ogromny wpływ na przebieg działań zbrojnych na zachodzie. Siły polskie brały udział w lądowaniu w Normandii, walczyły w słynnej bitwie pod Falaise, gdzie w ogromnym stopniu przyczyniły się do okrążenia sił niemieckich. Jego chłopcy przeszli cały szlak bojowy Aliantów przez Francję, wojnę kończąc na terytorium Niemiec. Po zakończeniu II wojny światowej podobnie jak duża liczba wyższych dowódców zdecydował się pozostać na emigracji, nie chcąc wracać do kraju rządzonego przez komunistów. Sytuacja materialna generał stawała się coraz gorsza, został pozbawiony jakiejkolwiek pomocy ze strony Anglików. Zmuszony był pracować jako kelner i barman w knajpie. Generał Maczek zmarł 11 grudnia 1994 roku w Edynburgu a jego ciało zostało pochowane w Bredzie. Pośmiertnie mianowano go generałem broni. Natomiast z inicjatywy mieszkańców Bredy przyznano mu honorowe obywatelstwo Holandii.