Urodził się 9 września 1918 roku wzrastał wraz z odrodzoną niepodległą Rzeczpospolitą. Należał do pokolenia nie znającego gorzkiego smaku życia pod zaborami, a wychowanego w niezwykle mocnym pragnieniu utrzymania wolności i niezależności. Od 1929 należał do ruchu harcerskiego. Stanisław Okoń, od początku okupacji zaangażowany w działalność harcerską, obserwował skutki bombardowań Krakowa. Wkrótce nasz bohater znalazł się w strukturach konspiracyjnej Komendy Chorągwi. Harcerski „Sumak” stał się jego pseudonimem, posługiwał się także nazwiskiem Okulicz. Kierował zespołem prasowym, był też łącznikiem z „Pasieką” w Warszawie. W 1940 roku przeżył pierwsze aresztowanie - zabrany spod krakowskich Sukiennic z teczką pełną gazetek zjadł je w nocy i następnego dnia został zwolniony. Po licznych aresztowaniach przez gestapo działalność Szarych Szeregów podupadła. Po objęciu funkcji komendanta Chorągwi „Sumak” nawiązał porozrywane kontakty i odbudował Komendę Chorągwi. Jako komendant starał się rozszerzyć zakres konspiracyjnej pracy harcerzy i wprowadził nowe formy działalności. W nocy z 4 na 5 marca 1942 roku pełniąc funkcję Trzeciego Komendanta Krakowskich Szarych Szeregów został aresztowany. Przewieziono go najpierw na ul. Pomorską gdzie znajdowała się siedziba krakowskiego gestapo, następnie do więzienia przy ulicy Montelupuich. 3 sierpnia 1942 roku, z wyrokiem śmierci został przetransportowany do Oświęcimia. Otrzymał numer 55800 i przebywał w bloku XI. W dniu 15 września zostało wysłane zawiadomienie o jego śmierci. Ponieważ po ujęciu Okonia nie aresztowano nikogo z Szarych Szeregów, należy przypuszczać, że gestapo nie zdawało sobie sprawy, iż wpadł im w ręce komendant konspiracyjnej organizacji młodzieżowej. „Sumak” mimo pięciomiesięcznego pobytu w hitlerowskich więzieniach śledczych milczał, śmierć poniósł za „uczestnictwo w tajnej organizacji wojskowej”.
