Urodził się 16 sierpnia 1905 r. w Bydgoszczy. W czasie studiów matematycznych na Uniwersytecie Poznańskim został wytypowany przez polski wywiad wojskowy (Oddział II Sztabu Głównego) do pracy w Biurze Szyfrów. Przeszedł kurs kryptologii i po krótkim pobycie w Getyndze trafił do referatu BS 4 Biura Szyfrów w Warszawie.
Pracował nad złamaniem klucza szyfrującego niemieckiej maszyny szyfrowej Enigma i nad odtworzeniem jej konstrukcji. Działając wspólnie ze swoimi kolegami ze studiów, Henrykiem Zygalskim i Jerzym Różyckim, zdołał opracować techniki pozwalające na regularne odczytywanie szyfrogramów. Częste udoskonalanie przez Niemców sposobów kodowania i konstrukcji Enigmy zmuszały Rejewskiego do ciągłej pracy nad nowymi metodami rozszyfrowywania zakodowanych niemieckich meldunków. Mimo to, dzięki bydgoskiemu matematykowi, w 1938 r. polskie Biuro Szyfrów było w stanie odczytać aż 75% przechwyconych wiadomości zaszyfrowanych przez Enigmę. Tuż przed wybuchem II wojny światowej efekty pracy Rejewskiego i jego współpracowników przekazano wywiadom Francji i Wielkiej Brytanii.
We wrześniu 1939 r. poprzez Rumunię, Jugosławię i Włochy Marian Rejewski przedostał się do Francji, gdzie nadal pracował nad dekryptażem. Po pokonaniu państwa francuskiego przez hitlerowskie Niemcy przeszedł wraz z innymi kryptologami do głębokiej konspiracji. W 1943 r. jego zespół zmuszony został do ucieczki z Francji. Pomimo obrabowania i aresztowania przez hiszpańską policję, Rejewski przedostał się przez Hiszpanię i Portugalię do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Służb Zbrojnych, ale został wyłączony przez Brytyjczyków i Amerykanów z prac nad dalszym rozszyfrowaniem Enigmy. Z powodu ściśle tajnych procedur jego wcześniejszy wkład w prace kryptologiczne nie mógł być powszechnie znany.
W listopadzie 1946 r. Rejewski wrócił do swojej rodziny w Bydgoszczy. Zrezygnował z pierwotnych planów podjęcia pracy naukowej na uniwersytecie ponieważ jego wojenną działalnością interesował się Urząd Bezpieczeństwa. Zmarł 13 lutego 1980 r. w Warszawie.