Ksiądz katolicki, działacz chłopski i niepodległościowy, organizator udaremnionego przez carską policję spisku na Kielecczyźnie. Urodził się 31 stycznia 1801r. w Bilczy na Kielecczyźnie w ubogiej rodzinie chłopskiej. W 1827 r. wstąpił do zakonu pijarów, a w 1832 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Ok. 1840 r. nawiązał kontakt z organizacjami niepodległościowymi i rewolucyjnymi, m.in. Związkiem Narodu Polskiego. Rozpoczął agitację wśród chłopów na Lubelszczyźnie i Kielecczyźnie. Rozpowszechniał m.in. listy i odezwy własnego autorstwa, nawołujące do zbrojnej walki o wolność i niepodległość. W swoich poglądach łączył postulaty niepodległościowe z programem społecznym, m.in. pełnego uwłaszczenia chłopów. To on prawdopodobnie jest autorem „Złotej książeczki, czyli historii rodu ludzkiego” wyjaśniającej przyczyny nierówności społecznej i ucisku, a także fałszywego „Listu Ojca Świętego Grzegorza Papieża do rolników i rzemieślników”, w którym papież Grzegorz XVI miał rzekomo nawoływać polskich chłopów do walki o wolność. Ks. Ściegienny został aresztowany przez policję carską w 1844 r. Dwa lata później, po długim śledztwie skazany został na karę śmierci, którą jednak zamieniono na zesłanie. Pracował w kopalniach złota w Nerczyńsku. Do kraju powrócił dopiero w 1871 r. Zmarł 6 listopada 1890 r. w Lublinie. Tam też został pochowany.
