22 kwietnia 1908
Urodziła się Janina Antonina Lewandowska z domu Dowbor-Muśnicka – polska pilot szybowcowy i samolotowy, podporucznik pilot lotnictwa Wojska Polskiego II RP, jedyna kobieta - ofiara zbrodni katyńskiej, pośmiertnie awansowana do stopnia porucznika. Została zamordowana w Katyniu w 1940 r. przez NKWD.
5 marca 1940
Została podjęta przez Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii decyzja o wymordowaniu wszystkich polskich oficerów więzionych na terenie ZSRR i przedwojennych wschodnich województwach RP. W wyniku tego ludobójstwa zginęło około 22 tysiące osób.
4 kwietnia 1940
NKWD zlikwidowało kolejny obóz dla polskich oficerów tym razem w Ostaszkowie. Jeńców w liczbie 6287 przewieziono do gmachu NKWD w Kalininie (teraz Twer), gdzie ich zamordowano. Pochowani zostali w Miednoje.
5 kwietnia 1940
Więźniów z obozu w Starobielsku w liczbie 3896 NKWD przewiozło do Charkowa, gdzie zostali zamordowani. Ich ciała pogrzebane zostały w zbiorowych grobach w Piatichatkach (przedmieścia Charkowa).
9 kwietnia 1940
Zamordowany został w katyńskich lasach przez funkcjonariuszy NKWD major Adam Teofil Solski. W czasie polskiej wojny obronnej 1939 był dowódcą batalionu w Ośrodku Zapasowym 14 Dywizji Piechoty. Wzięty do niewoli 28 września 1939 roku przez Armię Czerwoną, trafił do obozu w Kozielsku.
9 kwietnia 1940
Z rąk katów NKWD w Katyniu zginął Henryk Minkiewicz-Odrowąż polski generał, pierwszy dowódca Korpusu Ochrony Pogranicza, działacz polityczny, bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego.
22 kwietnia 1940
Prawdopodobnie tego dnia w areszcie NKWD Twerze mając 54 lata zamordowany został pochodzący z Siedlec koło Nowego Sącza Franciszek Matusik. Był starszym przodownikiem Policji Państwowej, komendant posterunku w Niemowiczach w powiecie sarneńskim w województwie wołyńskim.
27 kwietnia 1940
W Katyniu z rąk katów NKWD zamordowany został Jan Krudowski, porucznik Wojska Polskiego, weteran wojny polsko-bolszewickiej w roku 1920, kapelmistrz 39. Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich.
12 maja 1940
Miały miejsce ostatnie transporty polskich oficerów ze Starobielska do Charkowa i z Kozielska do Katynia.
18 lutego 1943
Początek rozkopywania przez Niemców katyńskich mogił.
29 marca 1943
Rozpoczęła się prowadzona przez Niemców, pod nadzorem profesora Gerharda Bhutza z Uniwersytetu Wrocławskiego, ekshumacja masowych grobów odkrytych w Katyniu w lutym 1943 roku.
11 kwietnia 1943
Niemiecka Agencja Transocean wydała pierwszy oficjalny komunikat dotyczący Zbrodni Katyńskiej, poinformowano o „odkryciu masowego grobu ze zwłokami 3.000 oficerów polskich”.
13 kwietnia 1943
W niemieckim ministerstwie spraw zagranicznych odbyła się konferencja prasowa w sprawie odkrytych zwłok ofiar zbrodni katyńskiej. Radio berlińskie ogłosiło, iż dokonano już identyfikacji 150 zwłok i że są to szczątki polskich oficerów zastrzelonych przed trzema laty.
15 kwietnia 1943
Kłamstwo Katyńskie: Sowieckie Biuro Informacyjne podało, że jeńcy polscy byli zatrudnieni na robotach budowlanych oraz, że „wpadli w ręce niemieckich katów faszystowskich w lecie 1941r., po wycofaniu się wojsk radzieckich z rejonu Smoleńska”.
16 kwietnia 1943
Komisja Techniczna Polskiego Czerwonego Krzyża dotarła do Katynia, pracowała przy ekshumacjach do czerwca 1943 roku.
28 kwietnia 1943
Grupa międzynarodowych ekspertów na czele z dr Ferencem Orsosa przybyła do Katynia na zaproszenie Niemców.
9 czerwca 1943
W Katyniu zakończyły się trwające od 16 kwietnia prace ekshumacyjne prowadzone przez komisję Polskiego Czerwonego Krzyża. Prace te odbywały się pod kierownictwem wybitnego polskiego chemika Jana Zygmunta Robla, ale pod ścisłym niemieckim nadzorem.
24 stycznia 1944
Komisja sowiecka po ekshumacji 925 spreparowanych ciał ogłosiła, że zbrodni Katyńskiej dokonali Niemcy między wrześniem, a grudniem 1941 roku.
1 października 1951
Izba Reprezentantów Kongresu USA powołała komisję do zbadania sprawy Zbrodni Katyńskiej.
26 sierpnia 1981
Na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach ustawiono nielegalnie pierwszy w Polsce Krzyż Katyński upamiętniający polskich oficerów bestialsko zamordowanych przez sowietów w 1940 roku. Pod osłoną nocy krzyż został zdemontowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
13 kwietnia 1990
Rządowa agencja Związku Sowieckiego ogłosiła, iż polscy jeńcy zostali zamordowani przez NKWD oznaczało to przyznanie się ZSRR do Zbrodni Katyńskiej.
5 maja 1994
Zastępca szefa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy Andrej Chomicz przekazał Polsce tzw. Ukraińską Listę Katyńską, nazwiska 3435 obywateli polskich zamordowanych przez NKWD na Ukrainie na podstawie decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 r.
17 czerwca 2000
Uroczyste otwarcie Cmentarza Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie-Piatichatkach, na którym spoczęły szczątki 4302 polskich ofiar NKWD głównie z obozu w Starobielsku.
2 września 2000
Został otwarty Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje, na którym spoczywają szczątki 6,3 tys. polskich jeńców z obozu w Ostaszkowie, zamordowanych przez NKWD w 1940 roku
5 października 2007
Oficerowie polscy zamordowani w 1940 roku przez NKWD w Katyniu, Charkowie i Twerze otrzymali pośmiertnie awanse na wyższe stopnie wojskowe i służbowe.
8 października 2007
W Warszawie zmarł ks. Zdzisław Peszkowski, kapelan Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie, jeden z ocalałych więźniów obozu NKWD dla polskich oficerów w Kozielsku.
6 października 2011
W Europejskim Trybunale Praw Człowieka odbyła się rozprawa ws. skarg katyńskich. Rząd Rosji dowodził, że Trybunał nie ma „jurysdykcji czasowej”, by rozpatrywać skargi dotyczące faktów sprzed 70 lat. Polska strona odpowiadała, że zbrodnia katyńska jako zbrodnia wojenna nie ulega przedawnieniu.
