27 września 1533
Urodził się Stefan Batory, król Polski w latach 1576-1586.
14 grudnia 1575
Stefan Batory został ogłoszony królem Polski.
1 maja 1576
Odbył się ślub i koronacja Anny Jagiellonki i Stefana Batorego.
1 kwietnia 1579
Król Polski Stefan Batory założył w Wilnie Akademię i Uniwersytet Wileński przekształcony z Kolegium Jezuitów.
26 czerwca 1579
Król Polski Stefan Batory wypowiedział wojnę Moskwie. Przyczyną tej decyzji były imperialne plany tego kraju, który chciał zagarnąć Inflanty. Wojska rosyjskie cara Iwana IV Groźnego już od blisko czterech lat okupowały tereny. Batory zdecydował się na podniesienie podatków, co poskutkowało stworzeniem blisko 60 tysięcznej armii, która miała walczyć z Rosjanami.
11 sierpnia 1579
W czasie wojny polsko-rosyjskiej wojska króla Stefana Batorego, w szeregach których walczyli również Litwini, Węgrzy, Tatarzy litewscy, a także Szkoci rozpoczęły oblężenie twierdzy Połock położonej na terenie dzisiejszej Białorusi.
30 sierpnia 1579
Po 20 dniach oblężenia wojska króla Stefana Batorego zdobyły Połock. Zdobycie tego miasta było celem szerszej strategii zaczepnej stosowanej przez Batorego w wojnie z Rosją o odzyskanie Inflant i ziemi połockiej.
29 maja 1580
Król Stefan Batory otrzymał od papieża Grzegorza XIII tytuł „Fidei defensor”. Było to papieskie uznanie zasług Batorego w obronie wiary i tradycji chrześcijańskich, a także nagroda za zasługi i zachęta do dalszych działań przeciwko Turkom i Tatarom.
12 grudnia 1586
W Grodnie zmarł król Polski Stefan Batory, panował przez 10 lat. Dał się poznać jako dobry organizator, który zreformował armię, pokonał Rosję w wojnie o Inflanty, a także zreformował husarię.
