Generał Stanisław Burhardt-Bukacki

Generał Stanisław Burhardt-Bukacki

Stanisław Burhardt-Bukacki urodził się 8 stycznia 1890 roku w Cannes. Pochodził z bardzo patriotycznej rodziny, jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym, a dziadek walczył w powstaniu listopadowym. Obserwując jego młodzieńcze losy można odnieść wrażenie, że służba w legionach była konsekwencją przyjętego systemu wartości i tradycji patriotycznych, które wyniósł z rodzinnego domu. Już podczas nauki w częstochowskim gimnazjum zaangażował się w działalność ruchu niepodległościowego należał do towarzystwa „Sokół”, a od 1910 roku do Związku Strzeleckiego, działał także w Związku Walki Czynnej i Polskich Drużynach Strzeleckich.

Wybuch pierwszej wojny światowej zastał go podczas kursu instruktorskiego Polskich Drużyn Strzeleckich w Nowym Sączu. Zgłosił się do Pierwszej Kompani Kadrowej i objął dowództwo nad jednym z plutonów. Szybko uzyskał awans na podporucznika i niedługo później objął dowództwo nad 4. kompanią III batalionu 1. Pułku Piechoty Legionów Polskich. Z początkiem 1915 roku Stanisław otrzymał kolejny awans, tym razem na kapitana i zaczął dowodzić I batalionem 1. Pułku Piechoty. W kwietniu 1916 roku zastał awansowany do stopnia majora piechoty. Jeszcze w tym samym roku objął dowództwo nad 5. Pułkiem Piechoty początkowo jako zastępca rannego podczas bitwy pod  Kostiuchnówką Leona Berbeckiego, a od grudnia jako samodzielny dowódca. Burhardt-Bukacki nie oszczędzał się w boju. Dwukrotnie ranny, po raz pierwszy w grudniu 1914 roku pod Łowczówkiem, a drugi raz podczas bitwy pod Jastkowem w sierpniu 1915 roku. W czasie wspomnianej wcześnie bitwie pod Kostiuchnówką w roku 1916 wykazał się ogromnym męstwem.

Komenda 5. Pułku Piechoty Legionów Polskich po bitwie pod Kostiuchniówką mjr Burhardt-Bukacki drugi od prawej
fot. Komenda 5. Pułku Piechoty Legionów Polskich po bitwie pod Kostiuchniówką mjr Burhardt-Bukacki drugi od prawej

W trakcie kryzysu przysięgowego został internowany w obozie w Beniaminowie. Z niewoli zwolniony 15 października 1918 roku. Po odzyskaniu wolności objął dowództwo nad Polską Organizacją Wojskową działającą na terenach okupowanych przez Austriaków. W listopadzie tego samego roku wyznaczony na stanowisko szefa Sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin”, a wkrótce został szefem Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa”. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, a także walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W dwudziestoleciu międzywojennym Stanisław Burhardt-Bukacki szybko piął się po szczeblach wojskowej kariery. W roku 1924 został awansowany na stopień generała brygady z 5. lokatą w korpusie generalskim. Podczas przewrotu majowego pozostał wierny marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. W 1935 roku objął stanowisko Inspektora Armii, a już w następnym roku awansował do stopnia generała dywizji.

Legiony na froncie wschodnim. Major Burhardt-Bukacki siedzi drugi od lewej. fot. Legiony na froncie wschodnim. Major Burhardt-Bukacki siedzi drugi od lewej.

Fragment referatu pt. „Przysposobienie wojskowe” wygłoszonego 28 marca 1926 roku na Pierwszym Plenarnym Posiedzeniu Rady Naczelnej Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego:

„Wojna światowa wykazała niezbicie, że tylko wspólny wysiłek całego narodu – zgodna praca wszystkich walczących i pozostałych w kraju obywateli – może zapewnić narodowi utrzymanie jego bytu niepodległego. Całkowite zrealizowanie hasła naród pod bronią – w jego najszlachetniejszym znaczeniu – jest dzisiaj obowiązkiem każdego narodu, dążącego do zachowania swego bytu (…). Najwyższy więc czas, by i społeczeństwo polskie zdało sobie sprawę z tego, że w obliczu gromadzących się nad naszemi granicami chmur nie można dalej trwać w bezczynności, że trzeba wziąć się do solidnej, wytężonej pracy.”

Tuż przed wybuchem II wojny światowej doświadczonemu i błyskotliwemu generałowi Burhardt-Bukackiemu zostało powierzone szefostwo Polskiej Misji Wojskowej w Paryżu. Zajął się negocjowaniem umowy o odtworzeniu Wojska Polskiego we Francji. Umowy tej musiał nauczyć się na pamięć, gdyż sztab posiadał tylko jeden egzemplarz, a robienie notatek zostało zakazane, ze względu na tajność całego przedsięwzięcia.

Po kapitulacji Francji objął dowództwo nad polskim zgrupowaniem w Szkocji. Zmarł w Edynburgu 6 czerwca 1942 roku z powodu ciężkiej choroby. Został pochowany na jednym z edynburskich cmentarzy.

Stanisław Burhardt-Bukacki fot. Stanisław Burhardt-Bukacki

Źródła:

  • „100 Polskich Legionistów” wyd. Świętego Filipa Apostoła rok 2018
 

Miejsca pamięci

POWIĄZANE KADRY

DZIENNIK HISTORII POLSKI

8 Lipca
1659 (366 lat temu)
W czasie wojny polsko-moskiewskiej miała miejsce bitwa pod Konotopem zwana też bitwą sosnowską. Licząca 40 tysięcy żołnierzy armia polsko-tatarsko-kozacka pod wodzą hetmana kozackiego Iwana Wyhowskiego rozbiła 55 tysięczne wojska carskie dowodzone przez Alieksieja Trubeckiego.
1824 (201 lat temu)
W Rożnowie urodził się Włodzimierz Bonawentura Krzyżanowski generał polski i amerykański, a także polityk. Wziął czynny udział w antypruskim powstaniu w 1846 roku. Po klęsce wyemigrował z Polski by uniknąć aresztowania za działalność polityczną.
1869 (156 lat temu)
Na Wawelu odbył się powtórny pogrzeb szczątków króla Kazimierza III Wielkiego.
1930 (95 lat temu)
Do służby w marynarce polskiej wszedł zbudowany we francuskiej stoczni Chantiers Naval niszczyciel ORP „Wicher”. Był on jednym z flagowych polskich okrętów. Brał udział w pierwszej fazie wojny obronnej w 1939 roku. Zatopiony został przez niemieckie lotnictwo 3 września 1939 roku.
1943 (82 lata temu)
Generał Kazimierz Sosnkowski został mianowany Naczelnym Wodzem przez Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza.
1945 (80 lat temu)
Pod Majkowicami nad Pilicą doszło do bitwy oddziału Ruchu Samoobrony AK i Narodu pod dowództwem ppor. Stanisława Karlińskiego „Burzy” liczącego około 100 osób, a grupą operacyjną 250 funkcjonariuszy NKWD. Partyzanci skutecznie odparli kilka szturmów i dzięki znakomitej znajomości terenu i nadchodzącej nocy przebili się przez napastników. W bitwie zginęło ponad 20 partyzantów oraz według różnych szacunków ponad 100 Sowietów.
1946 (79 lat temu)
Pod Pieszowolą połączone oddziały ppor. Stefana Brzuszka ps. „Boruta” (zdjęcie) z Narodowych Sił Zbrojnych i ppor. Leona Taraszkiewicza ps. „Jastrząb” z Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” zaatakowały komunistyczną grupę operacyjną Urzędu Bezpieczeństwa i 53. Pułku Piechoty Ludowego Wojska Polskiego. Rozbrojono 70 żołnierzy LWP.
1951 (74 lata temu)
W niewyjaśnionych okolicznościach tragiczną śmiercią zginął w Chicago Tomasz Wójcik ps. „Tarzan”. Był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych i Armij Krajowej, odznaczony Krzyżem Walecznych i odznaką pamiątkową AK.
1964 (61 lat temu)
Zmarł w USA organizator i inspektor główny Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa i Straży Samorządowych, formacji policyjnych podległych Delegaturze Rządu na Kraj, więzień KL Auschwitz i działacz konspiracyjny Marian Kozielewski.
2008 (17 lat temu)
Zmarł aktor teatralny i filmowy, żołnierz Armii Krajowej Wieńczysław Gliński. Był więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych.
Miejsca pamięci

LICZBA MIEJSC PAMIĘCI

© 2019 -   pamietajskadjestes.pl - Wszelkie prawa zastrzeżone